Op de weg terug van het vakantiekampje van mijn zoon gebeurde er gisteren iets magisch…
Je moet weten, ik heb een heel erg spraakzame zoon, die nogal boude uitspraken durft te doen àla ‘ mama, soms ben jij echt koekkoek' of ‘ moeder, gij zijt echt de grootste kluns die ik ken'.
Ge kunt er dus op rekenen dat het manneke de waarheid spreekt, allez.
Net daarom kwam het gisteren binnen toen hij zei: " Waw, mama, je ziet er zo helemaal ‘fotofolies’ uit. De kleertjes die je aanhebt, passen zo helemaal bij fotofolies.
En ik kon alleen maar ontroerd glimlachen en denken het eigenlijk andersom is.
Fotofolies past heel goed bij mij.
Er is een tijd geweest dat dat helemaal anders was.
Er was een tijd dat ik dacht dat werk en leven 2 gescheiden werelden waren.
Dat iets doen wat je echt graag doet iets was voor na de uren en het weekend. Dat ik me moest bewijzen, anders, sterker, beter voordoen dan ik was.
Er was een tijd dat ik dacht dat je enkel een eenvoudige deeltijdse job kon hebben als je er ook voor je kinderen wil zijn.
Er was een tijd dat ik dacht dat creativiteit niet belangrijk genoeg was of niet het échte leven. Dat je onmogelijk kon rondkomen van een creatief beroep.
Er was een tijd dat ik me er zowat bij had neergelegd dat het leven een aaneenschakeling van moetjes was.
En die tijd is nog niet eens zo lang geleden.
Langzaam en voetje voor voetje gingen er kleine sprankeltjes van verlichting branden.
Een eerste door loopbaancaoching bij Nathalie Douxfils, nog een paar door mijn lieve ondernemende vriendinnen Charlotte en Ute, die me de weg wezen, een grote door een openhartig en aanmoedigend gesprek met mijn lieve buurvrouwen, heel veel door tijdens de pandemie mensen te gaan fotograferen.
Nog meer door mijn eerste ‘officiële’ opdracht en de eerste keer dat ik mezelf voorstelde als ‘fotograaf’, een hele straat vol door het Business & Soul traject en allerlei coaches die me ondersteunden.
En elke dag komen er bij door de warme creatieve, bezielde community van ondernemers die ik elke dag aan het werk zie. Sprankelende zielen zoals jij die elke dag doen wat ze het liefste doen.
Een voor een keerde ik al die beperkende overtuigingen in de hoek.
Om tot het punt te komen waar ik vandaag sta.
Waarop ik op een dag naar huis fiets met mijn zoon als ‘fotofolies’ en tijdens mijn fotosessies gewoon ‘Lies’ kan zijn.
Waarop ik kan leven en werken zonder masker, zonder moeten, met plezier, joy, vervulling en vol creativiteit.
Waarop ik authentiek zichtbaar durf te zijn en me laat zien zoals ik echt ben, zowel thuis als in mijn werk.
Waarop huisstijl en foto's helemaal weerspiegelen wie ik ben als persoon.
Verlang jij er ook naar om meer authentiek zichtbaar te zijn in je onderneming?
Zet je dan op de wachtlijst van de 'Zacht Zichtbaar Expeditie'.
Een zacht groespstraject waarin ik je help om zichtbaar te zijn op een manier waar je blij van wordt. Sta je op de wachtlijst, dan hoor je als eerste wanneer de cursus van start gaat, en krijg je de kans om in te schrijven aan early-bird voorwaarden.
Liefs,
Lies